ความฝันอันสูงสุด

ขอฝันใฝ่ในฝันอันเหลือเชื่อ

ขอสู้ศึกทุกเมื่อไม่หวั่นไหว

ขอทนทุกข์รุกโรมโหมกายใจ

ขอฝ่าฟันผองภัยด้วยใจทะนง

จะแน่วแน่แก้ไขในสิ่งผิด

จะรักชาติจนชีวิตเป็นผุยผง

จะยอมตายหมายให้เกียรติดำรง

จะปิดทองหลังองค์พระปฏิมา

ไม่ท้อถอยคอยสร้างสิ่งที่ควร

ไม่เรรวนพะว้าพะวังคิดกังขา

ไม่เคืองแค้นน้อยใจในโชคชะตา

ไม่เสียดายชีวาถ้าสิ้นไป

นี่คือปณิธานที่หาญมุ่ง

หมายผดุงยุติธรรมอันสดใส

ถึงทนทุกข์ทรมานนานเท่าใด

ยังมั่นใจรักชาติองอาจครัน

โลกมนุษย์ย่อมจะดีกว่านี้แน่

เพราะมีผู้ไม่ยอมแพ้แม้ถูกหยัน

ยังคงหยัดสู้ไปใฝ่ประจัญ

ยอมอาสัญก็เพราะปองเทิดผองไทย

The Impossible Dream

To dream ... the impossible dream ...

To fight ... the unbeatable foe ...

To bear ... with unbearable sorrow ...

To run ... where the brave dare not go ...

To right ... the unrightable wrong ...

To love ... pure and chaste from afar ...

To try ... when your arms are too weary ...

To reach ... the unreachable star ...

This is my quest, to follow that star ...

No matter how hopeless, no matter how far ...

To fight for the right, without question or pause ...

To be willing to march into Hell, for a Heavenly cause ...

And I know if I'll only be true,

to this glorious quest,

That my heart will lie peaceful and calm,

when I'm laid to my rest ...

And the world will be better for this:

That one man, scorned and covered with scars,

Still strove, with his last ounce of courage,

To reach ... the unreachable star .