Thursday, May 22, 2008

ประเทศนี้ของพวกกูทุกคน ไม่ใช่ของเล่นของพวกมึง
ประเทศนี้พวกกูเกิด พวกกูรัก พวกกูทะนุบำรุง
ประเทศนี้พวกมึงเกิด พวกมึงย่ำยี พวกมึงล้างผลาญทำลาย

ชาวบ้านลำบาก ข้าวยากหมากแพง โจรผู้ร้ายชุกชม
ีพวกมึงไม่สน พวกพ้องมึงมีกิน พวกพ้องมึงเริงอำนาจ

เยาวชนหลงผิด พึ่งพายาเสพติด เป็นสังคมวัตถุนิยม
พวกมึงไมแล พวกพ้องมึงขาย พวกพ้องมึงได้ประโยชน์

คนดีคนเก่ง คนมีความรู้ความสามารถ
พวกมึงไม่เอา พวกมึงจะเอาพี่ น้อง พ่อ ลูก เมีย
พวกมึงจะเอาแต่อำนาจ พวกมึงจะเอาแต่พวกพ้อง
พวกมึงเคยคิดถึงชาวบ้านที่เขาเลือกพวกมึงมา หวังจะให้พวกมึงดูแล หวังจะให้พวกมึงช่วยเหลือบ้างไหม

คนเยี่ยงพวกมึงไม่สมควรได้เกิดบนประเทศนี้

inspired by spending 2 days in Thailand, the land of smile.

1 comment:

athiwat said...

เฮ้ยมึง อยู่ไทยถึงเมื่อไร
นัดกินข้าวกันไหม
กูอยู่ไทยพอดีว่ะ